28 maart 2023 Onderweg naar Leon

Hallo hier Elly weer. 
Omdat Hans graag naar een kerkdienst wilde ben ik weer aan de beurt om een verhaaltje te schrijven. Om half 8 doet Hans het licht aan en ik schrik wakker. Ik was nog in diepe rust. En daarom kwam ik iets moeilijker op gang. Maar na een half uur ben ik toch klaar. We nemen eerst nog bepakt en bezakt een yogurtje in de keuken waant die lagen er nog. Daarna op pad en na enkele honderden meters weer een stop. Nu om een kop koffie en een sandwich te eten. En dan echt op pad. Als we Mansilla de las mulas uit zijn is het weer een lange rechte weg. Deze is beter te bewandelen dan gisteren. Deze weg naast de doorgaande weg is breder. In een pittig tempo lopen we door. Maar de trek in koffie blijft en we nemen nog een kleine koffie en plaspauze. Deze was hard nodig. Om vervolgens de weg verder te vervolgen. Als we net bovenop het hoogste punt zijn zie ik Hans voor mij oversteken. Ik denk wat nu. Hans had een barretje ontdekt en daar hebben we een frisje gedronken.  We zaten daar zo lekker in het zonnetje dat we beide geen zin hadden om weer te vertrekken. Maar helaas we moesten wel. En zo liepen we na ruim een uur Leon binnen.  Maar dan ben je er nog niet want het duurde 45 minuten voordat we bij de Albergue-residentia san Francesco de Asis waren. Hier hebben we een kamer voor 2 met een opgemaakt bed en echte badhanddoek. Wat kan je blij zijn met zoiets normaals. Om 3 uur vertrokken we naar de kathedraal waar we als toeristen rondgehangen hebben. Met een QR code konden we een uitleg horen. Deze was zelf in het Nederlands. Aan het einde van de tour een stempel gescoord en daarna naar de KFC voor een milkshake. Wat kan een mens soms toch genieten van de kleine dingen. Om 20.30 uur kunnen we naar beneden en onze pelgrimsmaaltijd eten. Voor en zeg ik tot later. 
 

warme groet Elly