17 mei 2022 Calvi dell’Umbria

Nadat wij gisteravond met z’n 5en hadden gegeten en wij weer in ons hotel terug zijn, kwamen we aan de praat met de eigenaresse van het hotel. Over alles en nog wat en opeens komt zij met een voorstel om ons 3en de 1e 12 km met de auto weg te brengen naar het klooster Sacro Speco. Wij kunnen dan halverwege beginnen en hoeven de eerste zware kilometers niet omhoog, wel moeten we vanaf het klooster nog 1 uur klimmen maar we hebben al meer dan 1 uur klimmen verdiend, en na enig overleg besluiten we het te doen.

Om half 9 staat mijnheer op de parkeerplaats beneden in Stroncone, de straatjes zijn hier zo smal dat er geen auto’s kunnen rijden tenzij ze zijn aangepast aan de straten, hier hebben ze meer trappen dan wegen door het dorp, heel bijzonder want bij het doorwandelen sta je zo maar voor de deur van iemand omdat de trappen daar gewoon ophouden.

Het klooster Sacro Speco is heel bijzonder, Franciscus heeft hier door een Engel in een spleet waar hij overnachte de toezegging gekregen dat tot het eind der tijd de Franciscaanse broederschap blijft bestaan, later is hier een kapel gebouwd en in de spleet is ook een altaar gezet, heel bijzonder allemaal, hopelijk komen de foto’s een beetje tot hun recht.

Na een dik uur daar verbleven te zijn moeten we toch verder en we beginnen te klimmen, over al die stenen en rotsen, Marjolein wat mag jij blij zijn dat je deze route niet hebt gedaan en ik raad je het ook af om het ooit te gaan doen, het gaat werkelijk voetje voor voetje omhoog en je moet heel erg oppassen dat je niet gaat glijden over de steentjes en de stijlte, je gaat soms met 20% omhoog, halverwege staan 2 bankjes die wij ook dankbaar ff bezitten, iets verderop staat weer een hoogspanningsmast met 2 bankjes maar wel 130 mtr. hoger.

Maar ook die klim doen we en dan komen we op een mooi vlak stuk met gras, bomen en schaduw, hier besluiten we om een langere stop te maken en ik ben de 1e die vertrekt.

We lopen weer over een mooi breed grindpad en af en toe over een smal stenenpad maar we dalen langzaam, we komen op een asfaltweg die we dan ca 7 km volgen heel langzaam naar beneden en lopen zo Calvi binnen, vlak voor dit plaatsje is een groot dodenstadje gebouwd en daar lekker even bijkomen van het asfalt lopen in 32°.

Ik kom in het hotel als eerste aan en Hans en Jenneke komen 5 minuten later er ook aan. Vanavond komen Luca en Kolli er ook bij en eten we samen, ws voor de laatste keer omdat ze na morgen een andere route nemen dan die van ons.

Ook was het het vandaag de laatse dag waar we zo veel moeten stijgen, morgen wordt het minder maar 350 mtr en dat blijft zo tot Rome, wanneer alles meezit dan kunnen we volgende week dinsdag  de 24e in Rome wandelen, maar het blijft hier in ieder geval nog warm, morgen nog warmer dan vandaag, denk dat ik ook nu vroeg vertrek om op tijd op mijn slaapplaats te zijn zodat ik de warmte voor kan blijven.

Op dit moment ben ik wel blij dat we met z’n 3en kunnen overleggen en elkaar onderweg in de gaten kunnen houden, ook H&J vinden het fijn om te weten dat er iemand in de buurt is. Toch lopen we ons eigen tempo en nemen onze eigen rustpauzes.

Nu nog even een Appel voor morgen scoren en een broodje maar de winkel is pas over 1 uur open dus nu nog eerst mijn was controleren.

Achteraf ben ik wel blij dat we dit zo gedaan hebben, anders hadden we nu nog lang niet binnen geweest en hadden op het heetst van de dag over het asfalt in de zon moeten lopen.

Morgen gaan we 12 km doen dus een korte tocht.

tot morgen